Alliofil – lek stosowany w profilaktyce i leczeniu przeziębień, zawierający naturalny czosnek

Czo­snek za­wie­ra sze­ro­ki wa­chlarz wła­ści­wo­ści lecz­ni­czych. Dla­te­go po­wi­nien być do­star­cza­ny or­ga­ni­zmo­wi re­gu­lar­nie, a w przy­pad­ku więk­sze­go za­po­trze­bo­wa­nia nawet w po­sta­ci pre­pa­ra­tów lecz­ni­czych.

Czo­snek – ro­dzi­na ce­bu­li

Nie  tylko  po­wszech­nie  roz­po­zna­wal­ny  (dla nie­któ­rych  od­stra­sza­ją­cy)  za­pach  czosn­ku i ce­bu­li  łączy te dwa pro­duk­ty  spo­żyw­cze. Po­cho­dzą one bo­wiem z jed­nej ro­dzi­ny (ce­bu­la z łac. Al­lium cepa i czo­snek z łac. Al­lium sa­ti­vum). To wła­śnie cha­rak­te­ry­stycz­ny smak czosn­ku i ce­bu­li umoż­li­wia łącz­ne ich sto­so­wa­nie w przy­go­to­wy­wa­niu po­sił­ków.

Czo­snek jest ro­śli­ną upraw­ną znaną od wie­ków. Za miej­sce jego po­cho­dze­nia uzna­je się kon­ty­nent azja­tyc­ki. Obec­nie jest upra­wia­ny na każ­dym kon­ty­nen­cie, na­to­miast w na­tu­ral­ny  spo­sób  wy­stę­pu­je  prak­tycz­nie  na  całej pół­ku­li pół­noc­nej. W ję­zy­ku po­tocz­nym, mó­wiąc o czosn­ku mamy na myśli czo­snek po­spo­li­ty (Al­lium sa­ti­vum). Warto jed­nak­że zwró­cić uwagę na fakt, że obec­nie wy­róż­nia się około 700 ga­tun­ków czosn­ku.

Czy wiesz, że…?

Wzmian­ki o za­sto­so­wa­niu czosn­ku można  od­szu­kać  mię­dzy  in­ny­mi  w  Bi­blii. Wów­czas wy­ko­rzy­sty­wa­no go głów­nie jako  śro­dek  za­po­bie­ga­ją­cy eks­pan­sji pa­so­ży­tów,  wzmac­nia­ją­cy od­por­ność i uła­twia­ją­cy  tra­wie­nie. W sta­ro­żyt­nej Gre­cji  na­to­miast czo­snek  był  uży­wa­ny jako forma po­kar­mu dla bogów. Potem jako śro­dek lecz­ni­czy wszel­kich za­sto­so­wań. W kul­tu­rze in­dyj­skiej czo­snek był i  wciąż  po­zo­sta­je  sym­bo­lem  ochro­ny przed złem.

Za­war­tość sub­stan­cji o ko­rzyst­nych wła­ści­wo­ściach w czosn­ku

Czo­snek  po­sia­da  skład  bar­dzo  war­to­ścio­wy pod  kątem  me­dycz­nym.  W  każ­dym  ząbku czosn­ku znaj­du­ją się związ­ki takie jak:

• błon­nik,
• cukry,
• al­lii­na (or­ga­ni­czy zwią­zek siar­ki),
• skor­dy­ni­na (or­ga­ni­czy zwią­zek siar­ki),
• olej­ki ete­rycz­ne,
• fla­wo­no­idy,
• fla­wo­ny,
• związ­ki ślu­zo­we,
• wi­ta­mi­ny, głów­nie z grupy B oraz wi­ta­mi­nę C,
• skład­ni­ki mi­ne­ral­ne (selen, fos­for, wapń, że­la­zo, ma­gnez).

Smak i za­pach czosn­ku

Dla­cze­go czo­snek nie­przy­jem­nie pach­nie?  Przede  wszyst­kim  dla­te­go,  że  za­wie­ra  lotne  związ­ki  siar­ki  (lotne,  czyli na­da­ją­ce za­pach po­wie­trzu). Siar­ka, jak do­sko­na­le wia­do­mo nie jest ko­ja­rzo­na z  miłym  za­pa­chem  (zwy­kle  jej  za­pach okre­śla  się  mia­nem  „zgni­łe­go  jaja”). W  przy­pad­ku  czosn­ku  nie  sto­su­je  się ta­kie­go  okre­śla,  po­nie­waż  cha­rak­te­ry­zu­je  się  on  swo­istym  za­pa­chem,  jak już  wspo­mnia­no,  czę­sto  uzna­wa­nym za  od­stra­sza­ją­cy.  Ko­lej­nym  ele­men­tem  wpły­wa­ją­cym  na  cha­rak­te­ry­stycz­ną  woń  czosn­ku,  jest  efekt  en­zy­ma­tycz­ne­go  roz­pa­du  związ­ku  za­war­te­go w  czosn­ku  (al­lii­ny).  Do  tego  zja­wi­ska do­cho­dzi  w  trak­cie  roz­gnia­ta­nia,  roz­ci­na­nia  i  wy­ci­ska­nia  czosn­ku.  Pa­mię­taj­my,  że  nie  każdy  jest  zwo­len­ni­kiem smaku czosn­ku, ale rów­no­cze­śnie wiele osób  za  nim  prze­pa­da.  In­ten­syw­ność smaku  i  za­pa­chu,  wpły­wa  nie­ko­rzyst­nie  na  póź­niej­szy  za­pach  z  ust,  a  także  za­pach  potu.  Z  tego  też  po­wo­du nie­kie­dy  od­ma­wia­my  sobie  przy­jem­no­ści  w  po­sta­ci  po­traw  do­pra­wia­nych czosn­kiem, ale na szczę­ście ist­nie­ją na ten  pro­blem  roz­wią­za­nia.  Aby  temu za­ra­dzić,  po  spo­ży­ciu  po­tra­wy  za­wie­ra­ją­cej czo­snek, można rzuć liść mięty lub gumę mię­to­wą. W kwe­stii za­pa­chu skóry po­zo­sta­je do­dat­ko­wy wy­da­tek na per­fu­my, bal­sa­my i dez­odo­ran­ty do ciała. Naj­pro­ściej jed­nak jest przyj­mo­wać pre­pa­ra­ty z wy­cią­giem z czosn­ku np. AL­LIO­FIL,  w  przy­pad­ku  któ­rych  efekt nie­przy­jem­ne­go za­pa­chu z ust, a także za­pa­chu skóry jest zde­cy­do­wa­nie mniej

Dzia­ła­nie te­ra­peu­tycz­ne czosn­ku

1. Wpływ na od­por­ność or­ga­ni­zmu

Naj­bar­dziej zna­nym dzia­ła­niem czosn­ku jest po­zy­tyw­ny wpływ na od­por­ność or­ga­ni­zmu. Czo­snek  po­sia­da  miano  „na­tu­ral­ne­go  an­ty­bio­ty­ku”.  Za­wdzię­cza  je  wła­śnie  dzia­ła­niu bak­te­rio­bój­cze­mu  (czyli  dzia­ła­niu  za  jakie od­po­wie­dzial­ne  są  an­ty­bio­ty­ki)  na  ob­sza­rze  ukła­du  od­de­cho­we­go  i  po­kar­mo­we­go. Po­nad­to  cha­rak­te­ry­zu­je się  wła­ści­wo­ścia­mi  grzy­bo­bój­czy­mi  i  prze­ciw­pa­so­żyt­ni­czy­mi. Do­dat­ko­wo, dzię­ki za­war­to­ści związ­ków  siar­ki,  an­ga­żu­je  białe  krwin­ki  do zwięk­sze­nia  swo­jej  ak­tyw­no­ści.  Wów­czas po­pra­wio­ne  zo­sta­ją  funk­cje  obron­ne  or­ga­ni­zmu,  po­nie­waż  to  wła­śnie  białe  krwin­ki chro­nią przed szko­dli­wym wpły­wem mi­kro­or­ga­ni­zmów cho­ro­bo­twór­czych.

2. Wpływ na po­ziom cho­le­ste­ro­lu we krwi

Cho­le­ste­rol, a wła­ści­wie jego frak­cja LDL (tak zwany  „zły  cho­le­ste­rol”)  może  w  zna­czą­cy spo­sób  za­gra­żać  zdro­wiu.  Jego  wchła­nia­nie wraz z po­kar­mem jest nie­unik­nio­ne, ale rów­no­cze­śnie moż­li­we do re­gu­la­cji. Wiemy, które pro­duk­ty są do­sko­na­łym źró­dłem cho­le­ste­ro­lu (tłu­ste  mięsa,  mar­ga­ry­ny,  sło­dy­cze),  a  które przy­czy­nia­ją się do jego ob­ni­że­nia (wa­rzy­wa, ste­ro­le ro­ślin­ne). Wiemy rów­nież, że sma­że­nie na tłusz­czu sprzy­ja gro­ma­dze­niu cho­le­ste­ro­lu w  na­czy­niach  krwio­no­śnych,  a  przy­rzą­dza­nie po­traw na parze i bez tłusz­czu za­po­bie­ga zbęd­nej po­da­ży tego groź­ne­go skład­ni­ka.

Czo­snek  jest  także  ide­al­nym  kom­pa­nem w walce z pod­wyż­szo­nym po­zio­mem cho­le­ste­ro­lu. Czo­snek nie tylko ob­ni­ża ilość frak­cji „złego cho­le­ste­ro­lu”, ale rów­nież pod­wyż­sza frak­cję „do­bre­go cho­le­ste­ro­lu”. Czy fak­tycz­nie jest to takie istot­ne? Oczy­wi­ście, że tak. W  ba­da­niach  la­bo­ra­to­ryj­nych  okre­śla  się nie  tylko  stę­że­nie  oby­dwu  frak­cji,  ale  rów­nież  pro­por­cję  jaka  mię­dzy  nimi  za­cho­dzi. I to wła­śnie pro­por­cja obu typów cho­le­ste­ro­lu in­for­mu­je o fak­tycz­nym za­gro­że­niu dla zdro­wia. Czo­snek rów­no­cze­śnie nor­ma­li­zu­je po­ziom  trój­gli­ce­ry­dów,  które  po­dob­nie  jak cho­le­ste­rol, mogą utrud­niać swo­bod­ny prze­pływ  krwi  przez  na­czy­nia  krwio­no­śne  (do­pro­wa­dza­jąc  nawet  do  uda­rów  mózgu,  czy za­wa­łów serca).

3. Wpływ na po­ziom glu­ko­zy

Czo­snek  jest  znany  ze  swo­ich  wła­ści­wo­ści hi­po­gli­ke­mi­zu­ją­cych, czyli ob­ni­ża­ją­cych stę­że­nie glu­ko­zy we krwi. Jest to bar­dzo istot­ne dzia­ła­nie, bio­rąc pod uwagę fakt, że cu­krzy­ca stała się cho­ro­bą coraz czę­ściej dia­gno­zo­wa­ną wśród spo­łe­czeń­stwa.

4. Wpływ na tra­wie­nie

Przyj­mo­wa­nie czosn­ku w po­sta­ci na­tu­ral­nej, lub w for­mie pre­pa­ra­tów far­ma­ceu­tycz­nych np. AL­LIO­FIL za­pew­nia  po­zy­tyw­ny  wpływ na tra­wie­nie po­kar­mów. Czo­snek cha­rak­te­ry­zu­je się bo­wiem dzia­ła­niem żół­cio­twór­czym, żół­cio­pęd­nym,  a  także  roz­kur­czo­wym  na mię­śnie gład­kie prze­wo­du po­kar­mo­we­go.

5. Wpływ na drogi mo­czo­we

Dzię­ki  wła­ści­wo­ściom  bak­te­rio­bój­czym,  czo­snek może być wy­ko­rzy­sty­wa­ny w te­ra­pii cho­rób ukła­du mo­czo­we­go – głów­nie w in­fek­cjach dróg mo­czo­wych.

6. Le­cze­nie owsi­ków

Zdol­ność  wy­cią­gów  z  czosn­ku  do  zwal­cza­nia pa­so­ży­tów jest rów­nież wy­ko­rzy­sty­wa­na w tra­dy­cyj­nych me­to­dach le­cze­nia owsi­ków u dzie­ci. 

7. Wpływ na go­je­nie się ran

Wła­ści­wo­ści re­ge­ne­ra­cyj­ne na­skór­ka są przy­pi­sy­wa­ne  przede  wszyst­kim  ce­bu­li.  Ale  pa­mię­taj­my, że czo­snek jest ro­śli­ną po­cho­dzą­cą z  tego  sa­me­go  ro­dza­ju,  więc  rów­nież  jemu za­wdzię­cza­my  po­zy­tyw­ny  wpływ  na  pro­ces  go­je­nia  się  ran.  Sto­so­wa­nie  wy­cią­gów z czosn­ku na trud­no go­ją­ce się rany i bli­zny umoż­li­wia przy­spie­sze­nie pro­ce­sów na­praw­czych oraz zmniej­sze­nie wi­docz­no­ści bli­zny. 

8. Dzia­ła­nie prze­ciw­no­wo­two­ro­we

Obec­nie  coraz  czę­ściej  opi­sy­wa­ne  są  wła­ści­wo­ści  prze­ciw­no­wo­two­ro­we  czosn­ku. Dzia­ła­nie  prze­ciw­no­wo­two­ro­we  może  być klu­czo­wym, a rów­no­cze­śnie pro­stym spo­so­bem w walce z tak po­waż­nym za­gro­że­niem dla zdro­wia, jakim są no­wo­two­ry.

9. Wpływ na ci­śnie­nie tęt­ni­cze krwi

Do­dat­ko­wym atu­tem czosn­ku jest zdol­ność ob­ni­ża­nia ci­śnie­nia tęt­ni­cze­go krwi.

Kto po­wi­nien przyj­mo­wać czo­snek?

Czo­snek  może  być  trak­to­wa­ny  jako  forma pro­fi­lak­ty­ki  miaż­dży­cy,  nad­ci­śnie­nia  tęt­ni­cze­go,  cu­krzy­cy,  a  także  jako  wspar­cie  we wła­ści­wym  funk­cjo­no­wa­niu  ukła­du  od­por­no­ścio­we­go,  w  pro­ce­sach  re­ge­ne­ra­cyj­nych skóry, w do­le­gli­wo­ściach ukła­du tra­wie­nia, czy ukła­du mo­czo­we­go. Wy­da­je się zatem, że  wobec  tak  licz­nych  ko­rzyst­nych  wła­ści­wo­ści czosn­ku, każdy po­wi­nien wpro­wa­dzić go do co­dzien­nej diety (w for­mie na­tu­ral­nej, lub w po­sta­ci pre­pa­ra­tów do­stęp­nych w ap­te­kach – np. AL­LIO­FIL).

Al­lio­fil – lek za­wie­ra­ją­cy czo­snek

Ważne jest to, że AL­LIO­FIL wy­stę­pu­je w po­sta­ci  ta­ble­tek  do­je­li­to­wych  po­wle­czo­nych  spe­cjal­ną  otocz­ką,  która  jest  opor­na  na  dzia­ła­nie soku żo­łąd­ko­we­go, spra­wia, że ta­blet­ki ule­ga­ją roz­pa­do­wi i uwal­nia­ją lek do­pie­ro w je­li­cie cien­kim. Za­po­bie­ga to przede wszyst­kim przy­kre­mu od­bi­ja­niu się, tak jak to ma czę­sto miej­sce po zje­dze­niu  świe­że­go  czosn­ku,  jak  rów­nież  nie­po­trzeb­ne­mu ob­cią­że­niu żo­łąd­ka. Ta­blet­ki AL­LIO­FIL na­le­ży po­ły­kać w ca­ło­ści, nie można ich dzie­lić, czy też roz­gry­zać, po­nie­waż znisz­czy­li­by­śmy otocz­kę leku i sub­stan­cja czyn­na uwol­ni­ła­by się już w żo­łąd­ku.

Sto­so­wa­nie leku Al­lio­fil

Pre­pa­rat AL­LIO­FIL sto­su­je  się  trzy  razy dzien­nie  po  1  ta­blet­ce  (w  pro­fi­lak­ty­ce  gór­nych  dróg  od­de­cho­wych),  lub  trzy  razy dzien­nie po 1 do 3 ta­ble­tek (wspo­ma­ga­ją­co w le­cze­niu ła­god­nych in­fek­cji gór­nych dróg od­de­cho­wych).  Ta­blet­ki  na­le­ży  przyj­mo­wać po po­sił­ku, bez roz­gry­za­nia.