Zapalenie dróg moczowych jest dolegliwością, która może dotyczyć wielu ludzi, zwłaszcza osób dorosłych. Jej przyczyną jest pojawienie się bakterii w drogach moczowych. U zdrowego człowieka cewka i pęcherz moczowy są wolne od drobnoustrojów. Kiedy w pewnych warunkach dochodzi do osłabienia mechanizmów obronnych organizmu, bakterie mogą przechodzić przez cewkę moczową do pęcherza. Tam namnażają się, a ich obecność wywołuje charakterystyczne objawy zakażenia.
Mogą to być np. ból lub pieczenie podczas oddawania moczu częste uczucie parcia na mocz ból w dolnej części podbrzusza nieprzyjemny zapach moczu lub jego zmętnienie
Objawy te mogą być obecne wszystkie razem, częściej jednak pojawiają się tylko niektóre z nich. Wystąpienie nawet tylko jednego z powyższych może wskazywać na obecność zakażenia dróg moczowych. Leczenie warto jest podjąć od razu po zaobserwowaniu pierwszych symptomów choroby, ponieważ zwłoka może tylko doprowadzić do ich zaostrzenia.
Leki na zapalenie pęcherza są dostępne bez recepty, a siła ich działania pozwala na przeprowadzenie skutecznej kuracji. Nie powinno się lekceważyć objawów zakażenia, ponieważ konsekwencją niewyleczonej infekcji może być bakteryjne zapalenie nerek. Objawy tej choroby to m.in. wysoka temperatura ciała, sięgająca 40°C, ból po obu stronach pleców oraz nudności i wymioty. Stan ten jest groźny dla zdrowia i wymaga natychmiastowej interwencji lekarskiej.
Kto jest narażony najbardziej na zapalenie dróg moczowych?
Kobiety
Największe ryzyko bakteryjnej infekcji układu moczowego dotyczy kobiet. Dzieje się tak, ponieważ żeńskie drogi moczowe są zbudowane inaczej, niż męskie. Przede wszystkim u kobiet cewka moczowa jest krótsza, a to oznacza, że drobnoustroje mogą szybciej przedostawać się do pęcherza moczowego, by tam znaleźć korzystne warunki do bytowania. Dodatkowym czynnikiem ryzyka jest trwająca lub przebyta menopauza. W jej trakcie obniża się poziom estrogenów, które wpływają ochronnie na układ moczowy. Z tego względu panie po 50 roku życia mogą częściej skarżyć się na zapalenie pęcherza moczowego. Duże narażenie dotyczy także kobiet w ciąży. Powiększona macica wywołuje ucisk na pęcherz moczowy. To prowadzi do trudności z oddawaniem moczu. Długie zaleganie moczu w pęcherzu może sprzyjać rozwojowi bakterii.
Cukrzycy
Niezależnie od płci, bardzo podatne na zakażenie mogą być osoby z cukrzycą, zwłaszcza z niewyregulowanym poziomem cukru. Nadmiar cukru jest wydalany wraz moczem, więc może stanowić pożywkę dla chorobotwórczych bakterii. Wysokie ryzyko zakażenia może też dotyczyć osób z cewnikiem założonym do pęcherza moczowego. W ich przypadku środkiem zapobiegawczym jest częsta zmiana cewników oraz zachowanie odpowiedniej higieny osobistej.
Osoby młode
Do infekcji układu moczowego bardzo często dochodzi też u osób młodych. Zakażeniom może sprzyjać częsta aktywność seksualna, ponieważ podczas stosunku może dojść do przeniesienia bakterii z zewnątrz ciała do dróg rodnych, a stamtąd do cewki moczowej. W zapobieganiu bardzo istotny jest wysoki poziom higieny u obojga partnerów. Aby nie doszło do zakażenia, przed zbliżeniem powinno się oddać mocz, a następnie umyć delikatnym preparatem do higieny intymnej, najlepiej o działaniu odkażającym. Także po zbliżeniu warto udać się do toalety, aby w ten sposób usunąć z pęcherza drobnoustroje, które potencjalnie mogły się tam znaleźć.
Jakie wybierać leki na zapalenie pęcherza moczowego?
Skutecznym sposobem na infekcje dróg moczowych jest dosłowne „wypłukanie” drobnoustrojów z pęcherza moczowego. W tym celu powinno zażywać się lek o działaniu moczopędnym. Dobrym wyborem będzie preparat ziołowy np. Urosept. W jego składzie znalazły się wyciągi z korzenia pietruszki, liści brzozy, naowocni fasoli, ziela rumianku i liści borówki brusznicy, a ponadto cytrynian sodu i cytrynian potasu.
Lek o tak dobranym składzie działa na kilka sposobów. Przede wszystkim znacznie zwiększa ilość wydalanego moczu. Aby uzyskać jak najlepszy efekt leczenia konieczne jest picie dużej ilości wody. Jeżeli u osoby zdrowej wystarczy 1,5 litra dziennie, tak w przypadku zakażenia należy wypijać ok. 2- 2,5 litra. Bardzo ważne jest też częste odwiedzanie toalety, aby nie dochodziło do zastoju moczu w pęcherzu.
Zalecane dawkowanie Uroseptu to 3 razy dziennie po 2 tabletki. Lek ten nadaje się dla młodzieży powyżej 12 roku życia oraz dla dorosłych.
Częste oddawanie moczu nie zawsze musi oznaczać infekcję
Inną dolegliwością, której leczenie wymaga podania leku moczopędnego, jest kamica nerkowa. Jednym z jej objawów jest bolesne i częste oddawanie moczu. Ból spowodowany kamicą z reguły jest silniejszy, niż ból związany z infekcją. Obejmuje też większy obszar ciała – najczęściej dotyczy okolicy brzucha lub pleców, może też promieniować do pachwiny lub jądra. Charakterystyczna dla kamicy może być sytuacja, w której zmiana pozycji ciała nie przynosi ulgi w bólu. Inne objawy pojawienia się kamieni nerkowych to m.in. obecność krwi w moczu oraz nudności i wymioty.
Przyczyną kamicy nerkowej jest wytrącanie się w nerkach minerałów, obecnych w moczu. Dochodzi do tego, jeżeli mocz zawiera małą ilość wody, dlatego najbardziej narażone są osoby pijące zbyt małą ilość płynów lub długotrwale przebywające w klimacie suchym i gorącym bez odpowiedniego nawodnienia organizmu. Dodatkowe czynniki ryzyka to m.in. dieta bogata w białko, sód i szczawiany, wiek powyżej 40 (mężczyźni) lub 50 (kobiety) roku życia oraz równoczesne występowanie dny moczanowej.
Powstające na początku kryształy są bardzo drobne, dlatego określa się je mianem piasku nerkowego. Najczęściej ich obecność nie daje żadnych objawów. Z czasem złogi piasku mogą stawać się większe. Nazywamy je wówczas kamieniami nerkowymi. Niektóre kamienie mogą być na tyle duże, że blokują odpływ moczu z nerek. Wówczas dochodzi do trudności z oddaniem moczu oraz do wystąpienia silnego bólu. Piasek nerkowy i drobne kamienie mogą być wydalone na zewnątrz razem z moczem. Jeżeli kamień ma średnicę mniejszą, niż 5 mm, istnieje 90% szans na jego usunięcie bez interwencji lekarza. Jeżeli ma średnicę pomiędzy 5 a 10 mm, prawdopodobieństwo wynosi już tylko 50%.
Aby wspomóc układ moczowy w usuwaniu kamieni warto zastosować preparat o działaniu moczopędnym. Urosept jak najbardziej nadaje się do tego, ponieważ zwiększa ilość oddawanego moczu. Zawarte w jego składzie cytrynian sodu i cytrynian potasu zmieniają odczyn moczu na zasadowy, ułatwiający rozpuszczanie złogów nerkowych. Oczywiście, w trakcie leczenia niezbędne jest picie dużej ilości wody, najlepiej 2-2,5 litra dziennie.
Kamienie w pęcherzu moczowym mogą stać się przyczyną zakażenia układu moczowego. Może też dojść do sytuacji odwrotnej: często nawracające zapalenie dróg moczowych może mieć konsekwencje w postaci zwiększonej skłonności do kamicy nerkowej.
