Jak leczyć zapalenie pęcherza? Polecane leki i zioła

Jedną z bar­dziej uciąż­li­wych przy­pa­dło­ści in­fek­cyj­nych, z którą może ze­tknąć się prak­tycz­nie każdy z nas, jest za­pa­le­nie pę­che­rza, przez le­ka­rzy okre­śla­ne mia­nem za­ka­że­nia ukła­du mo­czo­we­go. Cho­ro­ba ta naj­czę­ściej jest re­zul­ta­tem obec­no­ści bak­te­rii w ob­rę­bie dróg mo­czo­wych, a co wię­cej, z uwagi na bu­do­wę ana­to­micz­ną nerek i mo­czo­wo­dów, znacz­nie czę­ściej za­pa­da­ją na nią ko­bie­ty.

W jaki spo­sób do­cho­dzi do za­ka­że­nia ukła­du mo­czo­we­go?

Zdro­we i wła­ści­wie funk­cjo­nu­ją­ce drogi mo­czo­we są za­sie­dla­ne przez róż­ne­go ro­dza­ju drob­no­ustro­je tylko tym­cza­so­wo, gdyż w więk­szo­ści przy­pad­ków nasz or­ga­nizm jest w sta­nie sa­mo­dziel­nie je zwal­czyć. Jest to moż­li­we przede wszyst­kim dzię­ki na­tu­ral­nym me­cha­ni­zmom im­mu­no­lo­gicz­nym takim jak, cho­ciaż­by biał­ko Tamma-​Horsfalla, które prze­ciw­dzia­ła łą­cze­niu się ze sobą bak­te­rii z ko­mór­ka­mi znaj­du­ją­cy­mi się w na­błon­ku dróg mo­czo­wych. Naj­częst­szą przy­czy­ną za­pa­le­nia pę­che­rza są bak­te­rie z grupy En­te­ro­bac­te­ria­ce­ae, w szcze­gól­no­ści bak­te­ria Esche­ri­chia coli. Drob­no­ustro­je zwy­kle prze­do­sta­ją się do dróg mo­czo­wych przez cewkę, gdzie na­stęp­nie przy­cze­pia­ją się do ścian pę­che­rza i za­czy­na­ją się mno­żyć, wy­wo­łu­jąc w ten spo­sób stan za­pal­ny. Po­nad­to do roz­wo­ju za­pa­le­nia może dojść na sku­tek wnik­nię­cia do ukła­du mo­czo­we­go wi­ru­sów, grzy­bów lub pa­to­ge­nów aty­po­wych. Szcze­gól­nie nie­bez­piecz­ne są dłu­go­trwa­łe, prze­dłu­ża­ją­ce się in­fek­cje w ob­rę­bie dróg mo­czo­wych, które mogą nieść ze sobą ry­zy­ko roz­wo­ju sta­nów sta­no­wią­cych bez­po­śred­nie za­gro­że­nie nie tylko dla zdro­wia, ale i dla życia pa­cjen­ta, wy­wo­łu­jąc mię­dzy in­ny­mi od­mied­nicz­ko­we za­pa­le­nie nerek, czy po­socz­ni­cę mo­czo­wą, w naj­cięż­szych przy­pad­kach pro­wa­dząc nawet do śmier­ci.

Naj­po­pu­lar­niej­sze pa­to­ge­ny po­wo­du­ją­ce za­pa­le­nia pę­che­rza:

• bak­te­rie je­li­to­we gram ujem­ne z grupy En­te­ro­bac­te­ria­ce­ae (Esche­ri­chia coli, Pro­teus mi­ra­bi­lis),
• bak­te­rie gram do­dat­nie z ro­dza­ju En­te­ro­coc­cus (En­te­ro­coc­cus fa­eca­lis),
• Chla­my­dia tra­cho­ma­tis,
• gron­ko­wiec Sta­phy­lo­coc­cus sa­pro­phy­ti­cus,
• drob­no­ustrój Ure­apla­sma ure­aly­ti­cum,
• dwo­in­ka rze­żącz­ki Ne­is­se­ria go­nor­r­ho­eae,
• ade­no­wi­ru­sy i cy­to­me­ga­lo­wi­ru­sy.

Jakie wy­róż­nia się ro­dza­je za­pa­le­nia pę­che­rza?

Naj­ła­god­niej­szą i za­ra­zem naj­czę­ściej wy­stę­pu­ją­cą po­sta­cią kli­nicz­ną za­ka­że­nia ukła­du mo­czo­we­go jest bez­ob­ja­wo­we za­pa­le­nie pę­che­rza, które cha­rak­te­ry­zu­je się tym, że nie daje… prak­tycz­nie żad­nych ob­ja­wów. Nie jest to jed­nak je­dy­ny ro­dzaj tej cho­ro­by, po­nie­waż w rze­czy­wi­sto­ści in­fek­cje prze­bie­ga­ją­ce w ob­rę­bie dróg mo­czo­wych dzie­li się na za­ka­że­nia: dol­ne­go oraz gór­ne­go od­cin­ka prze­wo­du mo­czo­we­go, do któ­rych na­le­ży przede wszyst­kim za­pa­le­nie cewki mo­czo­wej, gru­czo­łu kro­ko­we­go, a także pę­che­rza mo­czo­we­go, po­wi­kła­ne, które są roz­po­zna­wa­ne u pa­cjen­tów z za­bu­rze­nia­mi czyn­no­ścio­wy­mi, me­ta­bo­licz­ny­mi lub wa­da­mi ana­to­micz­ny­mi w ob­rę­bie dróg mo­czo­wych, nie­po­wi­kła­ne, czyli takie, które są po­wo­do­wa­ne przez ty­po­we drob­no­ustro­je, prze­bie­ga­jąc bez upo­śle­dze­nia funk­cji nerek, szpi­tal­ne oraz po­zasz­pi­tal­ne, na­wra­ca­ją­ce, za które uzna­je się stany za­pal­ne w ob­rę­bie dróg mo­czo­wych, które wy­stą­pi­ły przy­naj­mniej trzy razy w roku.

W jaki spo­sób jest sta­wia­na dia­gno­za?

Roz­po­zna­nie za­ka­że­nia ukła­du mo­czo­we­go naj­czę­ściej od­by­wa się na pod­sta­wie wy­wia­du le­kar­skie­go, ba­da­nia fi­zy­kal­ne­go, a także badań la­bo­ra­to­ryj­nych zle­co­nych przez spe­cja­li­stę. Głów­nym ma­te­ria­łem po­zwa­la­ją­cym oce­nić, czy mamy do czy­nie­nia z za­pa­le­niem pę­che­rza, jest prób­ka moczu, która po­win­na zo­stać po­bra­na ze środ­ko­we­go stru­mie­nia pod­czas od­da­wa­nia moczu w trak­cie pierw­szej po­ran­nej wi­zy­ty w to­a­le­cie. Ba­da­nie bak­te­rio­lo­gicz­ne sta­no­wi jeden z klu­czo­wych ele­men­tów w roz­po­zna­niu za­ka­że­nia dróg mo­czo­wych, a służy przede wszyst­kim na pre­cy­zyj­nej oce­nie obec­no­ści leu­ko­cy­tów, biał­ka, ery­tro­cy­tów oraz bak­te­rii. W razie czę­ste­go za­pa­le­nia pę­che­rza lub po­dej­rze­nia po­sta­ci po­wi­kła­nej le­karz może zle­cić prze­pro­wa­dze­nie po­sie­wu moczu. W przy­pad­kach na­wra­ca­ją­ce­go scho­rze­nia przy­dat­ne są także ba­da­nia krwi, które po­zwa­la­ją, cho­ciaż­by na okre­śle­nie, czy nerki funk­cjo­nu­ją pra­wi­dło­wo, czy w ob­rę­bie dróg mo­czo­wych wy­stę­pu­je stan za­pal­ny itp.

Jakie środ­ki są wy­ko­rzy­sty­wa­ne w le­cze­niu za­pa­le­nia pę­che­rza?

To, w jaki spo­sób bę­dzie le­czo­ne za­ka­że­nie ukła­du mo­czo­we­go, za­le­ży w dużej mie­rze od stop­nia na­si­le­nia ob­ja­wów cho­ro­by oraz ogól­ne­go stanu pa­cjen­ta. W sy­tu­acji, kiedy ba­da­nie wska­że obec­ność bak­te­rii w ob­rę­bie cewki, czy pę­che­rza mo­czo­we­go, wów­czas można się­gnąć po leki prze­ciw­bak­te­ryj­ne, które są do­stęp­ne na rynku bez re­cep­ty. Wśród nich znaj­du­ją się mię­dzy in­ny­mi pre­pa­ra­ty, któ­rych sub­stan­cją czyn­ną jest fu­ra­zy­dy­na, czyli fu­ra­gi­na. Dzia­ła­nie tego or­ga­nicz­ne­go związ­ku che­micz­ne­go po­le­ga na uszka­dza­niu DNA mi­kro­or­ga­ni­zmów cho­ro­bo­twór­czych, ale co naj­waż­niej­sze, fu­ra­zy­dy­na od­dzia­łu­je na wiele róż­nych szcze­pów bak­te­rii. Po­chod­na ni­tro­fu­ra­nu znaj­du­je się mię­dzy in­ny­mi w le­kach na za­pa­le­nie pę­che­rza bez re­cep­ty. Środ­ki far­ma­ko­lo­gicz­ne za­wie­ra­ją­ce fu­ra­gi­nę wy­stę­pu­ją naj­czę­ściej w po­sta­ci ta­ble­tek do przyj­mo­wa­nia do­ust­ne­go i mogą być przyj­mo­wa­ne za­rów­no przez osoby do­ro­słe, jak i przez dzie­ci oraz mło­dzież po­wy­żej pięt­na­ste­go roku życia. Po­szu­ku­jąc od­po­wie­dzi na py­ta­nie, co jesz­cze można przyj­mo­wać na za­pa­le­nie pę­che­rza, warto zwró­cić uwagę na pre­pa­ra­ty na Uro­sept – lek do­stęp­ny bez re­cep­ty w for­mie ta­ble­tek o ła­god­nym dzia­ła­niu mo­czo­pęd­nym, który może być sto­so­wa­ny wspo­ma­ga­ją­co nie tylko w le­cze­niu za­ka­żeń ukła­du mo­czo­we­go, ale także w zwal­cza­niu ob­ja­wów to­wa­rzy­szą­cych ka­mi­cy dróg mo­czo­wych. Jego skład zo­stał stwo­rzo­ny przy wy­ko­rzy­sta­niu sta­ran­nie wy­se­lek­cjo­no­wa­nych wy­cią­gów ro­ślin­nych uzy­ska­nych z liści brzo­zy, ziela ru­mian­ku, ko­rze­nia pie­trusz­ki, liści bo­rów­ki brusz­ni­cy oraz na­owoc­ni fa­so­li. U osób z na­si­lo­ny­mi do­le­gli­wo­ścia­mi można też sto­so­wać do­stęp­ne na rynku pre­pa­ra­ty prze­ciw­bó­lo­we, prze­ciw­za­pal­ne oraz roz­kur­czo­we. Po­nad­to w te­ra­pii za­ka­że­nia dróg mo­czo­wych wy­ko­rzy­stu­je się leki na za­pa­le­nie pę­che­rza za­wie­ra­ją­ce:

• tri­me­to­prim, or­ga­nicz­ny zwią­zek che­micz­ny wy­ka­zu­ją­cy silne wła­ści­wo­ści bak­te­rio­bój­cze i ha­mu­ją­ce na­mna­ża­nie się bak­te­rii,
• fos­fo­my­cy­nę, an­ty­bio­tyk za­li­cza­ny do po­chod­nych kwasu fos­fo­no­we­go,
• ko­tri­mok­sa­zol, który sta­no­wi mie­sza­ni­nę dwóch sub­stan­cji czyn­nych o dzia­ła­niu bak­te­rio­sta­tycz­nym – sul­fa­me­tok­sa­zo­lu oraz tri­me­to­pri­mu,
• cy­pro­flok­sa­cy­nę, or­ga­nicz­ną sub­stan­cję che­micz­ną o wła­ści­wo­ściach bak­te­rio­bój­czych.

Jakie zioła spraw­dzą się w le­cze­niu za­pa­le­nia pę­che­rza?

Za­sta­na­wia­jąc się, co jesz­cze można wy­ko­rzy­stać w te­ra­pii za­pa­le­nia pę­che­rza, warto mieć na uwa­dze nie tylko środ­ki far­ma­ko­lo­gicz­ne, jakie ofe­ru­je nam współ­cze­sna me­dy­cy­na. Wpraw­dzie więk­szość z nich bar­dzo do­brze spraw­dza się w zwal­cza­niu za­ka­żeń dróg mo­czo­wych, ale tra­dy­cyj­nie w tego ro­dza­ju do­le­gli­wo­ściach można też sto­so­wać zioła, zwłasz­cza o wła­ści­wo­ściach prze­ciw­za­pal­nych, mo­czo­pęd­nych oraz roz­kur­cza­ją­cych. W tym celu można się­gnąć po zio­ło­we na­pa­ry, cho­ciaż­by takie jak Ru­mia­nek fix® Tylko Na­tu­ra, który dzia­ła ko­ją­co i ła­go­dzą­co, czy Skrzyp fix® Tylko Na­tu­ra, wy­ka­zu­ją­cy wła­ści­wo­ści mo­czo­pęd­ne i przy­spie­sza­ją­ce oczysz­cza­nie za­ka­żo­nych dróg mo­czo­wych. Poza wyżej wspo­mnia­nym na­pa­rem z ru­mian­ku, czy skrzy­pu po­lne­go, w ła­go­dze­niu ob­ja­wów za­pa­le­nia pę­che­rza z po­mo­cą mogą też przyjść takie zioła jak:

• żu­ra­wi­na, która była bar­dzo czę­sto wy­ko­rzy­sty­wa­na przez na­szych przod­ków w pro­ble­mach zwią­za­nych z dro­ga­mi mo­czo­wy­mi; poza tym, że wy­ka­zu­je silne dzia­ła­nie an­ty­sep­tycz­ne, do­dat­ko­wo ma wła­ści­wo­ści bak­te­rio­bój­cze,
• na­włoć po­spo­li­ta, która jest ce­nio­na głów­nie ze wzglę­du na dzia­ła­nie mo­czo­pęd­ne; napar przy­rzą­dzo­ny z na­wło­ci jest w sta­nie przy­czy­nić się do wzmo­żo­ne­go od­da­wa­nia moczu nawet o kil­ka­set pro­cent,
• ja­ło­wiec po­spo­li­ty, sta­no­wią­cy bo­ga­te źró­dło olej­ków ete­rycz­nych i fla­wo­no­idów, ce­chu­ją­cy się wła­ści­wo­ścia­mi prze­ciw­bak­te­ryj­ny­mi oraz mo­czo­pęd­ny­mi,
• czar­na po­rzecz­ka, która do­star­cza or­ga­ni­zmo­wi od­po­wied­niej dawki wi­ta­mi­ny C, sty­mu­lu­jąc uru­cha­mia­nie na­tu­ral­nych me­cha­ni­zmów obron­nych nie­zbęd­nych do zwal­cza­nia cho­ro­bo­twór­czych pa­to­ge­nów,
• mącz­ni­ca le­kar­ska, za­wie­ra­ją­ca kom­po­zy­cję uni­kal­nych skład­ni­ków sku­tecz­nie wspo­ma­ga­ją­cych zwal­cza­nie sta­nów za­pal­nych w ob­rę­bie ukła­du mo­czo­we­go,
• pie­trusz­ka zwy­czaj­na, z któ­rej na­pa­ry wy­ka­zu­ją silne dzia­ła­nie mo­czo­pęd­ne oraz roz­kur­czo­we, do­dat­ko­wo eli­mi­nu­jąc pro­blem ka­mie­ni ner­ko­wych,
• na­sio­na dyni, wspie­ra­ją­ce pra­wi­dło­we funk­cjo­no­wa­nie nerek oraz pę­che­rza mo­czo­we­go, a także dzia­ła­ją­ce mo­czo­pęd­nie.

Pod­su­mo­wa­nie

W sy­tu­acji, kiedy czę­ste, na­wra­ca­ją­ce za­pa­le­nie pę­che­rza jest naszą zmorą, warto się­gnąć po spraw­dzo­ne leki. Al­ter­na­ty­wą dla kla­sycz­nych środ­ków far­ma­ko­lo­gicz­nych mogą być her­ba­ty zio­ło­we, a także pre­pa­ra­ty opra­co­wa­ne na bazie na­tu­ral­nych wy­cią­gów ro­ślin­nych. Jeśli spo­so­by sto­so­wa­ne przez na­szych przod­ków za­wio­dą lub uciąż­li­we do­le­gli­wo­ści przy­bio­rą na sile, wów­czas nie na­le­ży zwle­kać z wi­zy­tą u le­ka­rza. Za­nie­dba­nie le­cze­nia tej cho­ro­by może bo­wiem pro­wa­dzić do wielu nie­bez­piecz­nych po­wi­kłań, w tym mię­dzy in­ny­mi do nie­wy­dol­no­ści nerek oraz prze­wle­kłych sta­nów za­pal­nych w ob­rę­bie na­rzą­dów rod­nych.