Łopian większy to dwuletnia roślina zielna należąca do rodziny astrowatych. Występuje powszechnie w Europie, Azji i Ameryce Północnej, najczęściej na nieużytkach, przy drogach i na obrzeżach lasów. Osiąga wysokość do 2 metrów, ma duże, sercowate liście oraz charakterystyczne, kuliste kwiatostany z haczykowatymi łuskami, które łatwo przyczepiają się do ubrań i sierści zwierząt.
Surowcem zielarskim jest przede wszystkim korzeń łopianu, rzadziej liście i owoce. Zawiera inulinę, fitosterole, kwasy fenolowe, garbniki, siarkę oraz olejek eteryczny. Składniki te wykazują działanie oczyszczające, przeciwzapalne, przeciwbakteryjne i przeciwłojotokowe.
Preparaty z łopianu stosuje się głównie w dolegliwościach skórnych, takich jak trądzik, łuszczyca czy łojotok. Napary i odwary z korzenia wspomagają również pracę wątroby i nerek, a także pomagają usuwać toksyny z organizmu. Zewnętrznie stosowany jest w pielęgnacji włosów, wzmacnia on cebulki i ogranicza przetłuszczanie skóry głowy.
Łopian uważany jest za roślinę o łagodnym profilu bezpieczeństwa, jednak długotrwałe stosowanie wymaga ostrożności u osób z chorobami nerek lub uczuleniami kontaktowymi.
