Lebiodka pospolita, znana również jako oregano, to wieloletnia roślina należąca do rodziny jasnotowatych. Występuje powszechnie w Europie, Azji oraz Afryce Północnej. Osiąga wysokość do 80 cm i wyróżnia się drobnymi różowymi lub fioletowymi kwiatami oraz charakterystycznym, korzennym zapachem.
Surowcem zielarskim są ziele i kwiaty, zawierające olejek eteryczny bogaty w karwakrol i tymol, flawonoidy, garbniki, kwasy fenolowe i witaminy. Składniki te odpowiadają za działanie przeciwbakteryjne, przeciwgrzybicze, przeciwzapalne i antyoksydacyjne.
W ziołolecznictwie lebiodka stosowana jest w celu wspomagania trawienia, pobudzania wydzielania soków żołądkowych i żółci, a także przy wzdęciach i niestrawności. Wykazuje działanie rozkurczowe, wykrztuśne oraz wzmacniające odporność. W tradycji ludowej używano jej również jako środka uspokajającego.
Z uwagi na intensywne działanie, preparaty z lebiodką powinny być stosowane w umiarkowanych ilościach. Nie zaleca się jej nadmiernego używania u osób z chorobą wrzodową żołądka.
